به نام آنکه هستی از او طعم گرفت

 اگر تنهاترین تنها ها شوم
                           باز خدا هست
او جانشین همه ی نداشتن هاست
نفرین ها و آفرین ها بی ثمر است
اگر تمامی خلق گرگهای هار شوند
                                  و از آسمان هول و کینه بر سرم بارد
تو مهربان آسیب ناپذیر من هستی
ای پناهگاه ابدی
تو می توانی جانشین همه ی بی پناهی ها شوی
                                                                             ((دکتر علی شریعتی))

اگر (م) مشکلات را برداریم!!!!
خداوند در سوره ی انعام آیه 59 می فرماید:
((هیچ برگی از درخت نمی افتد مگر به اذن او))
با درک این مهم و این که تمامی امور ما زیر نگاه عمیق خداوند جاریست نگاهی به مشکلات خود می اندازیم:مشکلاتی که فرایند آن رنج می باشد و از دو راه بر ما حادث می گردد:انتخاب خداوند!انتخاب خودمان!
اما انتخاب خداوند یعنی چه ؟ باید بدانیم ما به دنیا آمده ایم برای آزمایش نه آسایش!اما بفهمیم فرق فاحش آسایش را با آرامش!
آزمایش الهی چیست؟یک سوال: اگر روزی شما معلم یک کلاس باشید سعی خود را برای فراگیری همه بچه ها بکار می برید ولی بیشترین مراقبت و مواظبت خود را همیشه معطوف کدام دانش آموز می کنید؟ طبعا دانش آموزی که از لحاظ درسی در شرایط بسیار مطلوب و از نظر اخلاقی متین و موقر است و سعی می کنید به منظور جلوگیری از افت تحصیلی مرتب آزمایش یا امتحانی را برقرار نمایید. در این آزمایش اگر شاگردان دیگر نمراتی مثل 10 بگیرند غمی نیست ولی اگر آن شاگرد یا شاگردان مورد نظر شما نمره 18 را هم بگیرند شما به شدت منقلب می شوید. وضعیت ما هم در کلاس خداوند این گونه است آنان که شاگردان عزیز و بندگان خوب خدا هستند در معرض آزمایش بیشتر!!عرفا گویند:آنان که پیش خدا مقربند رنجشان افزون تر است!
این را هم بدانیم که کمی غم برایمان بد نیست که غالبا خوب هم هست زیرا در پس هر رنج و درد درسی نهفته است!!
عرفا رنج کشیدن و در نهایت سوختن را نیک بختی می دانند و می گویند:(( در گلزار جهان..گلی که می سوزد و گلاب می شود..نیک بخت تر از آن گلی است که روی خاری روییده و چند روزی می ماند و سپس خشک می شود!))
((لوئیز هی )) می گوید:(( هان ! در این جهان هراس به دل راه مده ..به زودی خواهی یافت چه بزرگ مرتبه است رنج کشیدن و قوی دل شدن!))
به تعبیری دیگر حضور رنج که فرایند آن غم است تقربی است به درگاه خداوند اما اگر همراه با صبر و آرامش باشد!چنانچه خواجه شیراز می سراید:
با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام
                                         نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش
و ((کولین مک کارتی))در تایید سخن حافظ می گوید:
آن هنگام که گرفتگی پیشانی بر گشادگی لب...فزونی می یابد
و آن لحظه که می پنداری همه چیز فرو می پاشد...آری صبور باش!
و راه که بر آن گام نهاده ای دشوار می گردد و ناهموار...باری صبور باش!
آیا مشکلات و شکستها از ارزش ما می کاهند؟
نظر شما چیست؟

و اما انتخاب خودمان!
((اوشو)) در خصوص انتخاب خودمان یا مشکلات خود ایجادی فقط به نقل حکایتی بسنده می کند:
در هندوستان شکارچیان برای شکار میمون سوراخ کوچکی در نارگیل ایجاد می کنند ...موزی در آن می گذارند و زیر خاک پنهان می کنند .میمون نزدیک می شود دستش را به داخل نارگیل می برد و موز را بر می دارد اما دیگر نمی تواند دستش را بیرون بکشد...چرا که مشتش از دهانه ی سوراخ بیرون نمی آید.به جای آنکه نارگیل را رها کند همان طور در برابر چیز غیر ممکنی می جنگد و در این هنگام شکارچی خیلی راحت میمون را به دام می اندازد .
((ما نیز اینگونه هستیم...به دست خودمان به دام مشکلات می افتیم اما از چیزی که بدست آورده ایم دست نمی کشیم خود را عاقل می دانیم ...و این اوج حماقت است!))